Już po raz drugi w Sanktuarium Matki Bożej Rzeszowskiej zgromadziliśmy się w ten wyjątkowy wieczór, aby w modlitewnym skupieniu oczekiwać na przyjście Ducha Świętego.
„TRZEBA WAM SIĘ POWTÓRNIE NARODZIĆ” [J 3,7] – rozważaliśmy, co Pan Jezus chce nam tymi słowami powiedzieć dzisiaj.
Ks. Andrzej Kinal MSF, w swej katechezie pomógł nam to zrozumieć. Powiedział, że człowiek narodzony z Ducha Świętego ma wolność wewnętrzną. W sercu ludzkim trwa nieustanna walka między duchem i ciałem. Wszczepieni w Chrystusa walkę wygrywają, nie swoją mocą, lecz mocą Jezusa.
Skutki otrzymania darów Ducha Świętego:
* Duch Św. zapewnia chrześcijański model modlitwy.
* Duch Św. jest Duchem wspólnoty, zsyłany do serc ludzkich jako najcenniejszy dar miłości.
* Duch Św. jest w ścisłej łączności z całym Kościołem, wewnętrznie przemienia człowieka, czyni go dzieckiem Boga.
* Św. Paweł mówi, że owocem Ducha Św. jest niezwykła radość.
* Duch Św. namaszcza nas do misji, dając odwagę abyś głosił Ewangelię Chrystusową.
*Duch Św. daje wspólnocie prawdziwą różnorodność charyzmatyczną. Charyzmat jest nie twój, lecz Boga. On jest właścicielem twojego charyzmatu. Masz nim posługiwać.
Konsekwencją nowego narodzenia, wylania Ducha Świętego na Kościół jest: wiara, nawrócenie, otwarcie się na dar Boga, namaszczenie do posługi.
W Apelu Maryjnym zawierzyliśmy siebie, nasze rodziny, wspólnoty i naszą Ojczyznę Matce Miłosierdzia. Następnie, po modlitwie dziękczynnej w skupieniu przeszliśmy przez Bramę Miłosierdzia.
O. Zefiryn Mazur – gospodarz miejsca, przeprowadził nas przez Bramę Miłosierdzia, pięknie tłumacząc nieogarnioną wartość Bożego miłosierdzia pomagając nam w głębokości ducha przeżyć tę wyjątkową chwilę.
Eucharystia o godz. 24.00 była uwieńczeniem naszego czuwania. W homilii ks. kanclerz Jerzy Buczek jeszcze raz przypomniał o potrzebie powtórnego narodzenia z Ducha Świętego, podając ciekawe przykłady z życia codziennego.
Podczas czuwania Pan Bóg rozradował nas i umocnił, kierując poprzez diakonię prorocką następujące Słowa:
„Nędzni i biedni szukają wody, a jej nie ma!
Ich język wysechł już z pragnienia.
Ja, Pan, wysłucham ich,
Nie opuszczę ich Ja, Bóg Izraela.
Każę wytrysnąć strumieniom na nagich wzgórzach
I źródłom wód pośrodku nizin.
Zamienię pustynię w pojezierze,
A wyschniętą ziemię w wodotryski.
Na pustyni zasadzę cedry,
Akacje, mirty i oliwki;
Rozkrzewię na pustkowiu cyprysy,
Wiązy i bukszpan obok siebie.
Ażeby zobaczyli i poznali,
Rozważyli i pojęli [wszyscy],
Że ręka Pańska to uczyniła,
że Święty Izraela tego dokonał”. [Iz 41, 17-20]
„Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie.
Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych,
oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy.